همه چیز درباره ی درمان گوشه گیری در کودکان، نوجونان و بزرگسالان آورده شده است.
برای همه ی ما پیش آمده که لحظاتی نیاز به تنهایی و خلوت کردن با خود داشته باشیم.
در مواجه با مشکلات یا زمان تصمیم گیری و فکر کردن این تمایل به خلوت گزینی و گوشه گیری شدید تر می شود.
اما گوشه گیری در بعضی افراد یک خصوصیت بارز است به نحوی که دیگران در محیط های رسمی و غیر رسمی فرد را با همین ویژگی می شناسند.
گوشه گیری
گوشه گیری به معنای تمایل دائمی فرد به خلوت گزینی و تنها بودن است که معمولا با خجالتی بودن همراه می باشد.
البته این بدان معنا نیست که فرد از وضعیت کنونی خود راضی بوده و از آن لذت می برد.
در بیشتر مواقع فرد گوشه گیر سعی در مقابله با گوشه گیری و انزوای خود داشته اما به دلیل خجالتی و کم رو بودن تلاش جدی در پیوستن به گروه های اجتماعی از خود نشان نمی دهد.
ارزیابی مثبت یا منفی از این ویژگی یعنی گوشه گیری تا حدی به زمان و فرهنگی که فرد در آن زندگی می کند بستگی دارد.
مثلا در فرهنگ آسیای شرقی که جمع گرایی و احترام در مقابل برون گرایی و استقلال ارجح می باشد، ممکن است خجالتی بودن فرد به عنوان یک ویژگی مثبت تلقی گردد.
اما در کل گوشه گیری و انزواطلبی مشکلات و پیامدهای بسیاری به همراه دارد.
درمان گوشه گیری در بزرگسالان
نشانه ها و پیامدهای گوشه گیری
گوشه گیری با یک سری نشانه ها و علایم همراه است:
خجالت،
سکوت،
احساس محرومیت،
کسالت و بی حوصلگی، زودرنجی،
نگرانی از آینده،
اجتناب از تفریح و بودن با دیگران،
غیبت از مدرسه
از نشانه های گوشه گیری است.
چه گوشه گیری را یک صفت مطلوب بدانیم و آن را در خود یا دیگران تقویت کنیم و چه آن را منفی ارزیابی کرده و رد کنیم، این ویژگی پیامدهای ناخواسته ای دارد از جمله:
به عنوان مثال فرد گوشه گیر و منزوی از نشان دادن احساسات و استعداد های خود اجتناب می کند و بیشتر در دنیای درون خود به سر می برد.
خیالبافی بیش از حد و نشخوار فکری زیاد می تواند احتمال افسردگی و در نتیجه افکار خودکشی در افراد منزوی را افزایش دهد.
فرد گوشه گیر که معمولا تنهایی هایش را با نوشتن، مطالعه، رویاپردازی و فضای مجازی پر می کند به راحتی نمی تواند با جنس مخالف ارتباط برقرار کند.
او ممکن است از اعتماد کردن به دیگران و بیان احساساسات خود واهمه داشته باشد.
در مدرسه، دانشگاه، محل کار و جمع دوستان شخص کم رو و گوشه گیر ناشناخته می ماند و قابلیت های ارزشمندش در پس توده ای از ابرهای تیره مخفی می شود.
این افراد معمولا از نظر دیگران نچسب و بی انرژی یا غیر اجتماعی و ترسو تلقی می شوند.
اضطراب و بخصوص اضطراب اجتماعی نیز از دیگر پیامدهای جدی گوشه گیری است.
ناتوانی در ابراز وجود و بیان خواسته های خود، کاهش عزت نفس، ضعف مهارت های اجتماعی و همچنین تاخیر در ازدواج و تجربه ی والدگری نیز از مشکلات گوشه گیری و انزواطلبی می باشد.
دلایل گوشه گیری چیست؟
نداشتن مهارت های اجتماعی لازم برای برقراری ارتباط در کنار عدم اعتماد به نفس می تواند دلیل گوشه گیری فرد باشد.
وجود نقص های جسمانی یا ظاهری و مشکل در تکلم مثلا لکنت زبان نیز یکی دیگر از علت های کم رویی و انزواست.
در صورت نقص های واضح مثلا لکنت زبان والدین می توانند با مراجعه ی زودهنگام به گفتاردرمانگر مانع از شکل گیری تجربیات ناخوشاید فرزند خود از جمله تمسخر همسالان کودک شوند.
در بیشتر مواقع ریشه ی گوشه گیری به خانواده کودک و تجربیات کودکی برمی گردد.
منبع :ستاره ایرانیان-درمان گوشه گیری
